روغن موتور گازسوز ساکن

روغن موتور گازسوز: موتورهایی که با سوخت گاز کار می‌کنند موتورهای خاصی هستند که تحت شرایط آب و هوایی مختلف قابل استفاده‌اند سوخت‌هایی که در این موتورها به کار می‌روند انواع مختلفی دارند مانند گاز ترش که دارای گوگرد است و گاز شیرین که گوگردزدایی شده و مقدار کمی SO2 دارد و یا گاز مرطوب که شامل مقادیر نسبتا زیادی از بوتان است. گازهای حاصل از احتراق در این نوع موتورها موجب نشر آلاینده‌هایی در هوا می‌گردند که نگرانی جدی را به دنبال داشته است. لذا به منظور کنترل این نوع آلاینده‌ها، در طراحی برخی از این موتورها استفاده از مبدل‌های کاتالیستی الزامی گشته است که این امر محدودیت‌هایی را برای نوع فرمولاسیون و مواد افزودنی به کار رفته در روانکار پدید می‌آورند. این روغن‌ها از لحاظ شرایط کارکرد و طراحی موتور انواع مختلفی دارند.

تمایز موتورهای گازسوز از سایر موتورها
اساسی‌ترین اختلاف بین روغن موتورهای گازسوز و انواع دیگر موتورهای احتراق داخلی، در نوع فرآیند احتراق آنهاست که باعث می‌شود تجزیه روغن در موتورهای گازسوز به گونه‌ای باشد که نتیجه آن، تجمع اکسیدهای نیتروژن در این موتورهاست. این شرایط عموما نیتراسیون (Nitration) نامیده می‌شود که برای اطمینان از شرایط بهینه روانکار و موتور، باید به طور مرتب مورد بررسی قرار گیرد. همچنین مورد دیگری که در موتورهای گازسوز به آن توجه می‌شود خاکستر سولفاته است.
پدیده نیتراسیون که غالبا در موتورهای گازسوز اتفاق می‌افتد منجر به بروز مشکلات جدی می‌شود که در نهایت باعث ویسکوز شدن کامل روغن می‌گردد. به منظور کنترل پدیده نیتراسیون باید به دو نکته مهم را در نظر گرفت:
۱- دمای عملیاتی روغن
جهت کنترل دو پدیده اکسیداسیون و نیتراسیون با دمای روغن در محدوده‌ تا 85 تنظیم شود.
۲- نسبت هوا به سوخت
در موتورهای طراحی جدید با نسبت هوا به سوخت 20 به ۱، گاز NO آزاد نمی‌شود و بدین ترتیب پدیده نیتراسیون حذف می‌گردد.